O początkowych dziejach kościołów w Szklarskiej Porębie dowiadujemy się m.in. z odpisów dokumentów przechowywanych w wieży kuli kościoła. Innymi źródłami historycznej wiedzy jest broszura z 1792 r. wydana z okazji 50-lecia kościoła protestanckiego w szklarskiej Porębie Dolnej (5 II 1792 r.). Jej autorem był pastor Jonathan Gotthelf Siegert.
W 1488 r. wybudowano w Szklarskiej Porębie Dolnej drewnianą kaplicę, którą obsługiwał proboszcz z Sobieszowa. 1 IV 1490 r. Ojciec święty Innocenty VIII powołał do istnienia parafię w Szklarskiej Porębie.
W 1520 r., w skutek reformacji, drewniana kapicę przejęli protestanci, usuwając ze świątyni obraz Matki Bożej. Stała ona do 1654 r. W 1650 r. mieszkańcy Szklarskiej Poręby zabrali się do budowy nowej tym razem katolickiej kamiennej świątyni. W tym czasie posługę duszpasterską pełnili ojcowie Cystersi z Cieplic. Dwa lata później kościół był już gotowy – kościół ten stoi do dzisiaj w Szklarskiej Porębie Dolnej, jednak nadający się całkowitego remontu. Wokół kościoła znajduje się cmentarz. Kościół jest pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej.
9 IX 1755 r. Protestanci ukończyli budowę murowanego kościoła u podnóża Orlej Skała. 9 IX 1946 r. kościół został przekazany polskiej ludności katolickiej prowadzonej przez franciszkanów. Do dzisiaj są w nim sprawowane Msze święte dla Mieszkańców Szklarskiej Poręby Dolnej. Nadano mu tytuł Niepokalanego Serca Maryi.
W 1844 r. rozwój przemysłu szklarskiego na tych ziemiach, a co za tym idzie napływ ludności sprawił, że kościół Matki Bożej Różańcowej nie mógł pomieścić ludności. W 1883 r. Przystąpiono do budowy nowej świątyni, nieopodal Sowich Skał, którą konsekrowano 29 V 1892 r. Kościół ten jest kościołem parafialnym pod wezwanie Bożego Ciała.
Dwa lata później, w 1889 r., zbudowano kościół św. Maksymiliana (data budowy umieszczona na murach wieży). Usytuowany on jest na znacznym wzniesieniu ponad 700 m. n.p.m. na Kruczych Skałach. Zbudowano go z myślą o katolikach mieszkających dalej od kościoła parafialnego. Wnet jednak zdecydowano, żeby oddać go protestantom, którzy wprawdzie mieli okazały kościół, ale jeszcze dalej, bo w Szklarskiej Porębie Dolnej. Po II wojnie światowej protestanci nie odprawiali już w nim nabożeństw. Kościół zaś był przez ówczesne władze państwowe przekazywany kolejno różnym wyznaniom i sektom: mariawitom, narodowcom, metodystom, a w roku 1974 Adwentystom Dnia Siódmego, których było aż… siedmiu. Przez te wszystkie lata kościół był opuszczony i wciąż grabiony, szabrowany, niszczony. Zabrano obrazy, dzwony, organy, witraże i inne cenne przedmioty. Po wielu bardzo trudnych rozmowach z różnymi władzami, urzędnikami, Rzymskokatolicka Parafia w Szklarskiej Porębie 12 lutego 1980 r. wykupiła ten kościół za ówczesnych trzysta tysięcy złotych. Parafianie wraz z proboszczem Ojcem Maksymilianem Januszkiewiczem energicznie przystąpili do odbudowy świątyni.
W 1945 r. parafię w Szklarskiej Porębie powierzono zakonowi Ojców Franciszkanów z Krakowa. Pierwszym proboszczem został o. Paweł Sarnecki.